Hoe “druk” kun je het hebben.

Arnoud "in the flow"

“Heb je het erg druk?” dat is een vraag die me vaak wordt gesteld tijdens een optreden. Eerlijk gezegd weet ik dan nooit zo goed wat ik moet antwoorden.

Het is alsof we het allemaal druk hebben en dat niet alleen. Het lijkt ook nog eens heel normaal om het “druk” te hebben. “Hoe gaat het, druk?” antwoord: “Ja, gekkenhuis”. Gevolgd door een trotse glimlach. Als je het druk hebt dan gaat het kennelijk goed met je. Als je druk bent ben je succesvol zo lijkt het.

Natuurlijk vind ik het erg fijn dat ik vrijwel dagelijks aanvragen krijg voor optredens, dat mijn agenda goed gevuld is en dat het ieder optreden weer lukt om mensen blij te maken, met mijn gitaarspel, zang en entertainment. En als ik een weekend heb gehad waarin ik vrijdag, zaterdag en zondag heb mogen optreden en soms wel twee keer op een dag, dan vind ik echt dat het goed met me gaat. Mensen blij, Arnoud blij. En maandag….. ja dan voel ik mijn stembanden en mijn benen en mijn hele vermoeide lijf trouwens. Is dat erg? Welnee dat hoort erbij. Zo’n weekend ben ik in mijn element. Ben ik in de “flow” zoals wel gezegd wordt.

“Is dit nu eigenlijk wel werk?”

Heerlijk bezig zonder besef van tijd ga ik dan op in mijn werk. “Is dit nu eigenlijk wel werk?” denk ik dan wel eens even.

We hebben een prachtige zomer gehad waarin ik veel buiten heb mogen spelen. Ik heb op terrassen, in tuinen en op boten mooie liedjes mogen spelen voor mensen, met m’n kop in de zon.

Als Poptroubadour nooit druk?

Is dat druk? Is het druk als je in een weekend (vrijdag zaterdag, zondag) 12 uur hebt lopen zingen, 10 uur apparatuur hebt lopen sjouwen en 6 uur in de auto naar en van optredens hebt gereden en 4 uur hebt lopen voorbereiden?

In de Dikke Van Dale, staat als één van de betekenissen van “druk”: quote: “veel werk hebbend of meebrengend”. En rationeel gezien klopt het dan wel. Zo’n weekend brengt best veel werk met zich mee. Maar vraag je me, “Ervaar je het als druk?” dan zeg ik “nee”. Een flow ervaar ik niet als “druk” en nu ik dit schrijf, ervaar ik zo’n weekend trouwens ook niet als “werk”. Ik vind mijn beroep als Poptroubadour gewoon erg leuk.

Tot 2006 heb ik in het bedrijfsleven gewerkt. Als iemand dan als argument voor een plan aanvoerde dat het erg leuk zou zijn om dat te doen, dan was een gevleugelde uitspraak: “Leuk riekt naar hobby en hobby’s kosten geld” Met andere woorden: Leuke dingen kunnen we maar beter voor de hobby bewaren. Werk is niet leuk, maar levert tenminste wel geld op en daar zijn we hier voor (wat natuurlijk ook waar is).

Leuk werk

Mijn conclusie is, en ik kan uit eigen ervaring spreken dat “druk” niet komt van hard of veel werken, maar dat je pas druk ervaart als je (structureel) dingen doet die je niet leuk (meer) vindt. Zo heb ik de laatste periode dat ik in het bedrijfsleven werkzaam was als “druk” ervaren. Maar als ik terugkijk op hoeveel (of liever hoe weinig) ik daadwerkelijk deed en hoe weinig effectief ik was, dan stond dit niet in verhouding met de drukte die ik ervoer.

Ik deed iets omdat het moest (mijn taak goed uitvoeren en geld verdienen), maar eigenlijk deed ik liever wat anders. Deze interne strijd veroorzaakte druk, niet het werk an sich.

Ik zag laatst op YouTube een recent interview met een (eindelijk grijzende) Paul McCartney (76 jaar) die net een nieuwe CD (Egypt Station) uit heeft. Men vroeg hem, “Do you ever think of retiring? (denk je er wel eens over om met pensioen te gaan?) Waarop hij antwoordde “I really like what I’m doing so, retire from what?”

Poptroubadour nooit een dag vrij?

Ofwel “Als je doet wat je leuk vindt hoef je nooit meer te werken”. En als je niet werkt, maar alleen doet wat je leuk vindt waarom zou je daar dan mee willen stoppen? 

En wat de uitspraak “Leuk riekt naar hobby en hobby’s kosten geld” betreft: Het “doen wat hij leuk vindt” heeft Sir Paul zeker geen windeieren gelegd.

Ik besteed nu zeker zoveel tijd, als het niet meer is, aan mijn werk als Poptroubadour, als dat ik vroeger deed in loondienst. Hoewel ik mijn eigen tijd kan indelen, ben ik eigenlijk nooit een dag echt “vrij” omdat mijn bedrijf een onderdeel van me is en ik dit altijd meeneem. Ik heb financieel gezien een grotere verantwoordelijkheid dan vroeger, omdat minder opdrachten direct minder inkomsten tot gevolg hebben. hier hoefde ik met een vast salaris niet over in te zitten. Ik word niet meer doorbetaald in mijn vakantie om over vakantiegeld nog maar te zwijgen.

En toch vind ik het fantastisch wat ik doe en ik zou niet meer terug willen.

“Dus Arnoud, ben je druk?” Nee, ik ben lekker bezig en heb een goed gevulde agenda met mooie optredens in het vooruitzicht.