Wat een toffe collega’s
ZZP'ers
“Allemaal éénlingen die ZZP’ers”. Vrije jongens (en meisjes) die lekker zelfstandig hun werk doen en niet voor een baas hoeven te werken.
We kennen ze allemaal, de schilder, de loodgieter, de boekhouder of de personal coach met kantoor aan huis. In 2017 hadden we in Nederland 1.060.000 zelfstandigen zonder personeel waarvan 60% mannen en 40% vrouwen(bron CBS). Echte éénpitters. Nadat ik 17 jaar in een aantal middelgrote bedrijven had samengewerkt met meer dan 100 collega’s, zette ik in 2006 de stap om voor mezelf te gaan beginnen als Poptroubadour. Vanaf dat jaar heb ik mij ook geschaard in de jaarlijks groeiende groep ZZP’ers in Nederland.“Lekker zo’n vrij beroep” hoor ik vaak om me heen. Geen 9 tot 5 baan. doen wat je leuk vindt, geen baas aan wie je verantwoording moet afleggen. Klopt. Als de zaken goed lopen is dit zeker het geval. De eerste jaren waren bij mij echter wel een tijd van heel hard knokken, proberen, falen, vallen en opstaan en stress hebben vanwege dreigend geldtekort. En ook nu, nu het goed loopt, is er toch planning en zelfdiscipline nodig om de dingen te doen die nodig zijn voor mijn bedrijf en die niet rechtstreeks met musiceren of feestjes te maken hebben, zoals het schrijven van deze blog bijvoorbeeld. Zelf-management dus. En het argument “heerlijk om niet voor een baas te hoeven werken?” Geloof me, de eerste jaren van mijn ZZP’er-schap was ik voor mezelf een strengere “baas” dan dat ik tijdens mijn tijd als werknemer had gehad.
Troubadour als collega
Een andere mogelijke schaduwzijde van de vrijheid die je als zelfstandige geniet, is de eenzaamheid die op de loer ligt. Als éénpitter heb je geen collega’s waar je mee kunt overleggen, nieuwe ideeën mee kunt verzinnen, of bij wie je stoom kunt afblazen als iets even tegenzit. Waar je met werk-issues thuis vaak niet begrepen wordt, kunnen collega’s en vakgenoten een welkom luisterend oor of adviserend woord bieden.
Troubadour versterken elkaar
Als Poptroubadour, merkte ik dit al gauw. Wanneer ik niet op feestjes speelde en dat was in het begin, met één of twee optredens per maand, dus best vaak, zat ik hele dagen achter mijn bureautje om zelf marktonderzoek te doen, eigen boekhoudprogramma’s te maken (het moest goedkoop) nieuwe liedjes te oefenen en acquisitie te doen.
Ik ontdekte toen dat er een groep troubadours is die elkaar jaarlijks treffen en hier heb ik mij ook voor aangemeld. Met een aantal van hen heb ik nauwere en meer frequente samenwerking gezocht. Het begon met het uitwisselen van optredens wanneer je zelf al was geboekt. Hier is de website Toptroubadours uit voort gekomen. Sinds een paar jaar komen we als collega troubadours zeker ieder kwartaal bij elkaar om tips en tops uit te wisselen. Heerlijk is dit. Mensen die elkaar op elkaars vakgebied begrijpen, steunen en goede adviezen geven.
Onlangs zijn we bijvoorbeeld bij elkaar geweest om onze geluids- en randapparatuur met elkaar te vergelijken en van elkaar te leren. Een supergezellige dag met weer veel input voor ieders eigen creativiteit. Wat een toffe collega’s. Met dank aan Rob Krot, Ed Citroen, Anouk Balins, Wim Hoekstra en Edgar Smit.